Hélécine 1991

7 – 8 – 9 juni 1991
Provinciaal Domein van Hélécine  (Abdij van de Norbertijnen van Heylissem)
Rue Armand Dewolf 2, 1357 Hélécine
Tel. 019 65 54 91  –  Fax 019 65 51 57 E-mail
www.abcbe.bonnier.se/domainehelecine  –  chateauhelecine@skynet.be

Het verhaal

Vrijdagavond, 7 juni 1991, stond iedereen gepakt en gezakt op het kerkplein van Zwijndrecht. Klaar om te vertrekken op een avontuurlijk weekend naar de oude abdij van Heylissem. De sfeer zat er onmiddellijk in, de jonge gasten waren vrolijk en vrij… Als het nu zou stoppen met regenen was alles OK.


Na enig speurwerk naar de juiste ingang van het domein, kwamen we mooi op tijd aan. We parkeerden ons zonder schroom aan de hoofdingang van het kasteel. Een vriendelijke parkwachter maakte ons direct duidelijk dat we niet in het kasteel maar in één van de zijgebouwen zouden overnachten.


Diezelfde parkwachter toonde ons enkel minuten later ons onderkomen, met – niet onbelangrijk – een heuse bar. Deze werd niet veel later uitgetest en goed bevonden. Op het menu stond die dag “friet met stoofvlees”, met hart en ziel bereid door de plaatselijke chef (van het frituur aan de overkant).


De volgende dag stond in het teken van spel en sport. De kinderen (en een aantal volwassenen) amuseerden zich rot in de speeltuin en mits een beetje overtuigingskracht konden we de dienstdoende opzichter overtuigen ons een aantal trapfietsen te verhuren. De namiddag werd afgesloten met een boswandeling en een volleybaltornooi.


’s Avonds werden de kinderen verrast met een echte barbecue, … weliswaar binnenskamers en op een elektrische grill. Het gebakken en gegrilde vlees smaakte overheerlijk.

De volwassenen schoven iets later aan tafel voor de fondue. Tussen pot, pint en een glas wijn werden de laatste nieuwtjes verteld.


’s Anderendaags sprong iedereen fit uit de veren. Iedereen ??? Wel ja, bij sommigen duurde het opstaan iets langer.

Na het ontbijt stond een ouderwetse zoektocht op het programma. De kinderen liepen voorop en stippelden het parcours uit. Onderweg werden de meest waanzinnige opdrachten verzonnen om het de volwassenen, die een halfuurtje later waren vertrokken, het leven zuur te maken. Het was een gezellige en plezante tocht.


Het (na-)middageten bestond uit zelfgemaakte spirelli à la Zwindrechtaise. Bij gebrek aan bindmiddel werd de saus afgewerkt met chips (4 grote pakken). Voor de smaak werd nog een zak paprika-chips toegevoegd.

De kinderen vonden de spirelli verrassend en heel lekker…


En toen was het ogenblik van gaan weer gekomen. Met vereende krachten werden de slaapvertrekken, de eetkamer en de keuken proper gemaakt. De auto’s werden geladen met zakken, koffers en kinderen, …en we vertrokken richting Zwijndrecht.


De film


De foto’s


De afrekening

Het jaar 1991