Het verhaal
De start
Na het ietwat tegenvallende zomerkamp van 1973 (op het kasteeldomein La Pierronnerie in Montcy-Notre-Dame van wijlen Robert Orlent), kozen de VT’ers in 1974 voor een avontuurlijke fietstocht naar Friesland. De voorbereiding voor deze tocht verliep heel vlot: de route werd uitgestippeld, de tentjes werden geïnspecteerd, de fietsen werden in orde gebracht en… de noodzakelijke voorraad Belgisch bier werd aangekocht.
Voor de gelegenheid werd een oude tandem-fiets van stal gehaald, en voorzien van de nodige technische snufjes. De benen werden ingesmeerd van Eddy-Merckx-olie, en op een vroege zomerdag werd de start gegeven voor een onvergetelijk avontuur…
Het traject
Na dertig jaar blijven er van het traject enkel flarden van plaatsnamen en herinneringen. Onderstaand schema is zeker niet helemaal correct.
-
- DAG 1: Zwijndrecht – Vught (103,6 KM)
-
- DAG 2: Vught – Apeldoorn (115,3 KM)
-
- DAG 3: Apeldoorn – Kampen (54,4 KM)
-
- DAG 4: Kampen – Sneek (79,3 KM)
-
- DAG 11: Sneek – Wieringen (58,1 KM)
-
- DAG 12: Wieringen – Alkmaar (47,8 KM)
-
- DAG 13: Alkmaar – Amsterdam (47,8 KM)
-
- DAG 14: Amsterdam – Zwijndrecht (met de trein)
Verblijf in Sneek
Gedurende een vijftal dagen verbleven we op het erf van boer Boersma. Deze brave man had het volste vertrouwen in de scouts uit Zwijndrecht, want hij vertrok met zijn boerin op vakantie. Alsdusdanig liet hij zijn boerderij, zijn schip en roeiboot, en zijn houtstapel in goede handen achter.
Van de roeiboot maakten we dankbaar gebruik om via de vele kanaaltjes en waterlopen de omgeving te verkennen, én de palingfuiken leeg te maken. Zelden we hebben zulke voortreffelijke gebakken paling gegeten.
In Sneek-stad maakten we kennis met de lokale jeugd in het gezellige jeugdhuis. Enkelen van deze Frieslanders hadden in de kiboets gewerkt, en konden daar uren over vertellen. De verbroedering werd afgerond met een groots kampvuur op het erf van boer Boersma.
Anekdotes
In Apeldoorn waren we te gast in de lokale jeugdherberg. Enkele knappe Nederlandse grieten stonden te popelen om kennis te maken met de jonge Vlaamse fietsgoden. Tijdens deze kennismaking was er even verwarring
“Goeiedag, ik ben Dirk VAN Puyvelde…”
“Nou… vanwaar ???”
Om een goede indruk te maken bij de boeren – op wiens erf we wensten te overnachten – werd “den Hugo” vooropgestuurd in compleet scoutstenue (met hoed). Na akkoord van de boer, arriveerden enkele minuten later de hippies in jeansbroek en met lang haar ….
Als je vandaag aan de veertigers van Tilburg vraagt om een Vlaams liedje te zingen, beginnen ze spontaan
“Oh kwakwakwak,….” te kwelen…
Het Vondelpark in Amsterdam was begin jaren zeventig het mekka van de drugsgebruikers. Enkele spitsvondige Kezen hadden een winstgevend handeltje uitgebouwd door met een bakfiets door het park te fietsen, luid roepend:
“Hashies, marihuana, wiet en LSD… !”
Tijdens de tweede dag waren de weergoden ons niet gunstig gezind. Regenbuien en harde wind zorgden ervoor dat het heuvelachtig parkoers nog zwaarder werd. Er werd dan ook weinig gepraat, en iedereen zat in gedachten verzonken en goed ingepakt in gekleurde regenjassen te knokken. Zo kwam het dat Hugo niet door had dat hij zeker twintig kilometer aan een stuk achter een verkeerde fietser (ook met een gele “baschj”) had gereden.
De foto’s
Stoere jongens…
Het jaar 1974
