Oudenaarde 2014

22 en 23 november 2014
Hotel LA POMME D’OR, Markt 23,  Oudenaarde
site http://www.pommedor.be/ , op Youtube https://www.youtube.com/watch?v=uBi-sbWi5Oo

Het verhaal

De weersverwachtingen waren heel goed: een zachte bries uit het Zuiden en temperaturen tot 15 graden. En dit voor eind november; we hadden het niet beter kunnen treffen.
Om 10 was iedereen op appèl op de parking van de tramhalte in Melsele. Iedereen… behalve Roel en Sabine, want die reden van Gent rechtstreeks naar Oudenaarde.
Na de gebruikelijke kussen en complimentjes, vertrokken we richting Oudenaarde.


1 uur later waren we in Oudenaarde. Even het hotel La Pomme D’Or gaan checken en Roel en Sabine opzoeken. Die kwamen ons op de Markt voorbijgesneld in hun hemelsblauw vervangwagentje.

Roel was de week ervoor in een kop-staart botsing terecht gekomen, met de total loss van zijn zo goed als nieuwe auto als gevolg.
Vlug even de valiezen in het hotel deponeren, en dan was er nog even tijd voor een pintje op het zonnige terras van de Carillon.


’s Middags kregen we in het hotel een lekkere broodjeslunch geserveerd. Alles was picobello in orde, en Gino zorgde voor een humoreske en vriendelijke bediening.

Flink op tijd stonden we even later op het Droesbekeplein te wachten op onze gids-instructeur voor de citygolf. Intussen gaf Roel een initiatiecursus stenen en materialen
Toen de gids was gearriveerd – met dertien golfsticks nr 6 – konden we aan de slag (letterlijk). Iedereen kreeg een cup en een geel balletje. Daarnaast waren er 5 rode matjes van kunstgras.


Het spel was eigenlijk niet zo moeilijk: het balletje goed raken (niet de mat), de juiste richting kiezen en hopen dat er niemand in de weg staat.

Hans-Dieter (onze gids) deed zijn uiterste best om ons de knepen van de golfsport te leren. Bij sommigen leek dat al beter te lukken dan bij anderen, maar ’t was vooral het plezier dat telde.
Buiten een (k)akkefietje aan een omgedraaide bloempot, verliep alles heel vlotjes. Hans-Dieter loodste ons door Oudenaarde naar de stille plekjes waar we, zonder het leven van de inwoners in het gevaar te brengen, naar hartenlust op het balletje konden meppen.


In het kasteelpark kwam de ontknoping: maar liefst 5 spelers kwamen nog in aanmerking voor de eindoverwinning. Het laatste spel werd een ‘all or nothing’: tussen de poten van de bank betekende 1 punt, er naast 7 punten.

Van de toppers slaagden enkel Geert en Roel er in het balletje de juiste richting te geven, en aangezien Roel voor aanvang van de laatste proef 1 punt minder had, werd hij de eindwinnaar.
Dit werd achteraf uitgebreid gevierd in de kelder van de Priorij van Elsegem.


’s Avonds gingen we gezellig aan de feestelijk gedekte tafel zitten. We begonnen met een paar glazen Cava en een aperitiefhapje, bestaande uit een groentensoepje, een fazantenpaté en een tartare van varkensgebraad.

Daarna volgende het gastronomisch menu:

  • pittig gekruide rivierkreeftjes in een rolletje rammenas
    terrine van ganzenlever met chutney van mango en notenbrood
    mille-feuille van zeebaars met julienne van prei en jus van tomaat met basilicum
    konijn in liefmans met boschampignons en pomme risolée
    sorbetbolletje van mango
    kaastaartje met fruitgarnituur

En… natuurlijk werden deze overheerlijke gerechten rijkelijk overgoten met de aangepaste wijnen. Het eetfestijn werd afgesloten met een koffie en pousse.
Daarna vertrokken een paar dapperen nog richting Markt om de plaatstelijke kroegen onveilig te maken.


’s Morgens was iedereen om 9u30 gezond en wel aan het ontbijt (de éne al wat gezonder dan de andere). Op het programma stond een bezoek aan het Centrum Ronde van Vlaanderen (http://www.crvv.be/).

Maar eerst nog even afrekenen in het hotel. Er kwam wel wat rekenwerk aan te pas, maar dat was niet erg want we moesten toch wachten op Koen en Myriam…


Nadat de valiezen in de auto’s waren gegooid, gingen we naar het Centrum. Naast de fietsen die we niet mochten aanraken, stond er ook een fiets waarmee een rit over de kasseien werd gesimuleerd. Enkele sportievelingen waagden hun kans en gingen gezwind over de Kwaremont, Paterberg en Koppenberg.
Grappig waren de vele anekdotes van de coureurs uit een ver verleden: eerst een kwartier voorsprong bijeen fietsen, daarna pinten gaan drinken op café en poepzat over de eindmeet strompelen. Dat waren andere tijden!
Op het einde van de rondgang konden we snuisteren in de schatkamer van Fabian Cancelara: fietsen met indrukwekkende technologie, truitjes van de verschillende sponsors en zelfs de gouden engeltjes die Fabian tijdens elke koers onder zijn truitje draagt.


Van al dat fietsen hadden we terug dorst gekregen.

In The Pub werd er opvallend veel spuitwater en thee gedronken; een fenomeen dat de laatste jaren geregeld opduikt ’the morning after’…
En toen was het weeral tijd om afscheid te nemen. We liepen samen naar de parking, deelden nog wat kadootjes uit aan de organisatoren (’t was dik in orde!) en reden huiswaarts.


De film

De foto’s


Het jaar 2014