-
- Vooraanzicht
-
- Restaurant
-
- Kamer
Het verhaal
De foto’s liegen er niet om: dit was een weekend om nooit meer te vergeten.
Het begon echter een beetje droog… In Achel en wijde omgeving was er die zaterdagochtend op dat vroege uur geen enkel café open.
Alhoewel,…
De plaatselijk hardrock-kroeg kreeg, na een wilde Limburgse nacht, juist een “grondige” opkuis- en opknapbeurt. De waardin weifelde eerst of ze ons zou binnenlaten, maar… zij heeft zich dit zeker nooit beklaagd.
Na ettelijke pinten (van een onbekend Limburgs merk, maar toch heel lekker) zwalpten we naar de plaats van afspraak met onze natuurgids. De brave man wist niet wat hem overkwam. Zijn uitleg over sterren en planeten, die hij de dag voordien o zo goed had voorbereid, werd telkens onderbroken door schunnige moppen en gebulder. Nochtans was het Planetenpad hééél leerrijk…
Met de tranen in de ogen strompelden we het hotel Koeckhofs binnen. De baas zag direct welk vlees hij in de kuip had, en gaf ons direct een aperitief van het huis. Het gastronomisch maal was verrukkelijk, de bediening perfect en de sfeer heel goed.
’s Zondagsmorgens werden we verwacht in café De Jachthoorn. Volgens de baas van Koeckhofs was dit ’s zondags “the place to be”, want dan werden er de plaatselijke kampioenschappen “kegelen” gehouden.
Deze traditionele volksport is de voorloper van de gekend bowling, weliswaar zonder alle technische snufjes. Aangezien er geen andere deelnemers waren ingeschreven, werd het kampioenschap van Achel-statie speciaal georganiseerd voor onze club.
Onder het toeziende oog van meester Janssens en De Bock, kroonde de Kurt zich tot kampioen van 1988.
Onder luid applaus werd daarna in café De Jachthoorn de beker uitgereikt. Na enkele (vele) pinten, reden we toeterend en roepend terug naar Achel-dorp. Voor alle zekerheid reed Kurt met zijn beker enkele ereronden op het dorpsplein, om uiteindelijk – op het inderhaast opgetrokken podium – zijn beker te tonen aan de plaatselijke bevolking.
Na een deugddoend middagmaal, vertrokken we uit Achel. Niemand heeft zich daar nadien nog durven vertonen….
Achteraf bekeken
De reis verliep vlotjes, niet te ver en juist van de eerste keer.
De aankomst was OK. Het zoeken naar een cafeetje verliep minder soepel, maar alles werd soepel toen we in de stamminee zaten.
De tafels en het interieur van hotel Koeckhofs waren rijkelijk.
Het eten was AF.
De ontspanning heerlijk en deugdelijk.
De Bowling, daar spreken ze nog van in Achel-Statie, en daar worden we nog steeds aan herinnerd door de beker.
In 1 woord: GRANDIOOS
A propos: weet iemand waar die beker is verzeild geraakt???
De foto’s
De folders
-
- Koeckhofs
-
- Koeckhofs
-
- Hamont-Achel
-
- Hamont-Achel