3 en 4 oktober 2015
Hotel NH Gent Belfort
Hoogpoort 63 – 9000 Gent
Website: http://www.nh-hotels.nl/hotel/nh-gent-belfort
email-adres: nhgentbelfort@nh-hotels.com
Het verhaal
Het was een fantastisch weekend: een verrassend mooie locatie, schitterend weer en heel lekker eten. En natuurlijk… een onovertroffen gezelschap.
We hadden om 11u30 afgesproken in de foyer van het hotel NH Gent Belfort. De eerste Sneekers arriveerden om kwart voor elf. Van stiptheid gesproken… Aangezien de bar van het hotel nog niet open was, verhuisden de vroegkomers naar het dichtstbijzijnde café. Daar, op het terras, vond het altijd fijne weerzien plaats.
In het hotel werden de valiezen in verzekerde bewaring genomen; de kamers waren pas vrij om 15 uur. Daarna gingen we de stad verkennen. De wandeling leidde ons langs de Vrijdagmarkt naar het Veerleplein, waar een lunch was voorzien in ’t Paradijs van Wenemaar. Dirk was onmiddellijk gecharmeerd door de ambachtelijke snijmachine: een echte Berkel uit Rotterdam. Het eten was voortreffelijk, ’t Paradijs is een aanrader.
Na de lunch moesten we ons reppen naar het St-Michielsplein, waar we rendez-vous hadden met onze gids. Bien en Roel hadden gekozen voor een educatieve wandeling met de naam “Van badstoven tot ’t Glazen Straatje”. Tijdens deze wandeling, die de deelnemer van de Stoofstraat naar het beruchte Gloazen Stroatje leidt, vertelt de gids het verhaal van de prostitutie in Gent, van de Middeleeuwen tot nu. Of anders gezegd onderweg leerden we alles wat we altijd al wilden weten, maar nooit durfden te vragen over bordelen, rosse buurten en het vakjargon van het oudste beroep ter wereld. Voor meer informatie: http://www.gandante.be/de-eeuw-van-de-arteveldes/
Onze gids, Rudy, vertelde alles met een sappig Gentse tongval en heel veel overgave – alsof hij alles aan de lijve had ondervonden. Het hoogtepunt was het bezoek aan het Gloazen Stroatje, waar Berry het direct aan de stok kreeg met een aantal sjofel geklede, gebronzeerde medemensen, die hem alles behalve vriendelijk vroegen waarom hij foto’s aan het nemen was. Berry maakte zich ook boos, want hij maakte geen foto’s, hij was aan ’t filmen.
Door al dat wandelen en kwijlen hadden we dorst gekregen. We kwamen terecht in de Mammelore, de kiekenboetiek van Gent. Daar proefden we de Gentse strop, en die viel in de smaak.
Toen was het tijd om in te checken in het hotel en ons voor te bereiden voor het gastronomisch avondmaal. Om 19 uur hieven we het glas op de organisatoren van het weekend: Bien en Roel. Tijdens de aperitiefronde, liet Dirk het fotoalbum met de foto’s van zijn project rondgaan. Een knappe realisatie, waarbij een paar buizen werden getransformeerd naar een echte Oklahoma barbecue.
Aan tafel kregen we de menukaart gepresenteerd:
Sint-Jacobsnoten – crème van knolselder – crumble van paling – waterkers
Venkelsoep – karemom – kokos – gegrilde gambas
Traag gegaard rundsfilet – rozemarijnaardappelen – vleesjus – eryngii
Chocoladetaart – vanillemascarpone – gemarineerde aardbeien
Het eten was heel lekker, met fijne gerechtjes maar toch ruim voldoende. Zowel de witte als de rode wijn die werd geserveerd was een lekkere Borsao uit Spanje.
Na het eten, trokken we terug onze wandelschoenen aan voor een nachtelijke verkenning van de stad Gent. Sinds 1998 heeft Gent een integraal lichtplan voor de hele stad uitgewerkt. Het verlicht gebouwen, monumenten, toegangspoorten, parken en pleinen. Volgens de stad verhoogt het lichtplan het veiligheidsgevoel en werkt het energiebesparend. Voor ons, toeristen, was het vooral mooi om in de feeëriek verlichte stad te wandelen. Met de unieke beelden van de historische gevels die werden weerspiegeld in de Leie op ons netvlies gebrand, strompelden we een bruine kroeg binnen.
’s Morgens wachtte ons een uitgebreid ontbijtbuffet met alles erop en eraan. We aten aan hoge tafels en op hoge stoelen, wat ons toch een ietwat superieur gevoel gaf ten opzichte van de vele Hollanders.
Veel tijd om te degusteren kregen we niet, want Bien en Roel hadden de Gentse voormiddag ingevuld met een bezoek aan de vele folkloristische markten met – als klap op de vuurpijl – een rondvaart op de Leie en zijrivieren. We wandelden eerst nog langs de bloemenmarkt, de rommelmarkt en de boekenmarkt.
Om 11u30 werden we verwacht aan de Graslei, waar het bootje al op ons lag te wachten. Het instappen verliep vlot, het vertrek iets minder… Onze gids-schipper kreeg zijn micro niet aan de praat. Eerst probeerde hij dit op te lossen door het versterkertje te vervangen, daarna door de micro te vervangen en uiteindelijk – nadat we al een flink stuk van het traject hadden afgelegd – door het bootje te vervangen. Inderdaad… we moesten overstappen in een ander bootje, en daar werkte micro wel.
Onze laatste stop was de Boreluut op de Korenmarkt, waar het in het oktoberzonnetje gezellig vertoeven was op het terras en waar we later binnen nog een “kleinigheid” gingen eten. Daar troffen we een hyperkinetische dienster met pas vervangen Duracell batterijen. Rond drie uur werd het tijd om in het hotel af te rekenen…
Dit verliep niet van een leien dakje. Er was een bedrag dubbel geboekt op de consumatie-factuur. Uiteindelijk, na bijna een uur onderhandelen, gaven de meisjes aan de toog hun ongelijk toe. Met dank aan Roel die niet wou toe- en afgeven.
Tijd om te vertrekken… Naar goede gewoonte kregen de organisatoren van het gastronomisch weekend, Bien en Roel, een flesje bubbels. Met tranen in de ogen namen we afscheid van elkaar en met een welgemeend “Tot volgend jaar” dook iedereen in de lift naar de parking.
De film
De foto’s
Het jaar 2015
