-
- Vooraanzicht
-
- Restaurant
-
- Kamer
Het verhaal
t Was alweer een plezant, lekker en leerzaam weekend!
Roel en Sabine waren er deze keer door omstandigheden niet bij. Maar… zeker afspraak op het volgende weekend! De bende die zaterdagmorgen om 9u vertrok aan de P+R op de grens van Zwijndrecht en Melsele, was 11 mans- en vrouwpersonen sterk.
De trip naar Vielsalm verliep rustig. Iets na 11u reden we Vielsalm binnen. Het was even zoeken naar de privé-parking van hotel Auberge du Notaire, maar uiteindelijk stonden de drie auto’s netjes naast elkaar geparkeerd in de groene tuin van het hotel.
We hadden eerst een afspraak met Yvette van het Maison de Tourisme van Vielsalm. Yvette bleek echter moeilijk te vinden en daarom trokken we maar direct naar het restaurant waar het middagmaal was voorzien.
De eigenaar van restaurant Aux Villes Sâm is een toffe Waal, die heel goed weet hoe hij zijn oude voorraad aan de man moet brengen (speciale Orval die 1 jaar heeft “gelegen” en daardoor een zachtere afdronk heeft…). Het eten was lekker. We konden kiezen tussen een slaatje “lardon avec oeuf” of een slaatje “chèvre”. In het slaatje “chèvre” lagen meer stukjes spek dan in het slaatje lardon (wellicht Waalse logica). De porties waren alleszins meer voldoende om de nodige energie te geven voor de grote boswandeling.
Om half twee hadden we afgesproken met onze Gids. Terwijl iedereen zich haastte naar de auto’s om wandelschoenen aan te trekken, kwam Bernard (want zo heette onze Gids) als een echte Crocodile Dundee aangewandeld. Heel even leek het erop dat we de wandeling zouden moeten doen in de gutsende regen, maar de regendruppels verdwenen even snel als ze waren gekomen. De wandeling startte ten noorden van Vielsalm. We volgden eerst een tijdje de Rue de la Grotte, en trokken daarna – na twee venijnige klimmetjes – resoluut de bossen in. De lucht was vochtig en de bossen waren gehuld in een ondoorzichtig mistgordijn. Hier en daar meenden we een schaduw te zien tussen de ranke Douglas- en andere sparren. Onze gids zie dat dit ofwel herten waren, ofwel de “macrales”: de heksen van Vielsalm (http://www.ftlb.be/nl/attractions/fiche.php?avi_id=3227)
Hier en daar vertelde onze Gids een verhaaltje: op de “Thier de Justice” waar een bandiet uit Spa was opgehangen, op het kruispunt van de aarden wegen naar Malmedy en Duitsland waar ooit een herberg had gestaan, enz… Na een stevige eindspurt langs het meer van Vielsalm (Les Doyards), kwamen we om vier uur aan het Maison du Pays de Vielsalm. Iedereen moest toen plots dringend naar het toilet. We namen afscheid van onze sympathieke Gids Bernard, en begonnen aan het interactief parcours door het gebouw. Op het programma: de ontdekking van de geologie, de geschiedenis en de folklore van het Salmland. Na een didactische film over het ontstaan en de geschiedenis van Vielsalm kwamen we in een vreemde galerij. Op het einde was een rood licht (dat rood bleef terwijl er geen verkeer was). Na heel lang wachten kwamen we in een volgende zaal in een duivelse sabbat terecht van de Heksen van het Salmdal. Daarna konden we rond de haard genieten van enkele legendes uit de streek
De medewerkster van het Maison du Pays de Vielsalm gaf ons vlug nog een likeurtje en een eau de vie van bosbessen (myrtilles), en toen was het hoog tijd om naar ons hotel “Auberge du Notaire” te gaan. Mart stond ons glunderend op te wachten. Hij had onze auto’s al opgemerkt, en had zich dan ook geen zorgen gemaakt over ons wegblijven. Per étage gingen we de kamers verkennen. En het moet gezegd: het zijn prachtige kamers in Auberge du Notaire. Omdat het nog wat te vroeg was om te aperitieven, besloten we eerst nog een pint te drinken in een lokale kroeg.
Om zeven uur zaten we opgefrist en proper gekleed aan de feesttafel. Mart zorgde eerst voor de bubbels en kwam dan statig het menu voor die avond aankondigen.
- terrine van foie gras en patrijs / terrine van wildzwijn / uienconfiture
gepekelde hertenbiefstuk / spekkoek / pistaches / stoofpeercompote
wildzwijnbalkenbrij / crème van pompoen / huisgemarineerde augurken
‘bombe’ haas in bladerdeeg / gemarineerde rode kool / wildjus / groenten en champignons
chocolademousse en schaafsel van ijs van Grand Marnier en sinaasappel
Voor het dessert kwam sympathieke Monique nog even g’dag zeggen. Ze kreeg een welverdiend applaus voor de lekkere schotels. De avond werd afgesloten met een pousse-café en een schuimende pint (een paar). Het verdict na al deze uitspattingen:
11 coupes champagne, 2 flessen Sylvaner Veille Vigne, 7 flessen Haut Médoc 2002, 3 cognacs Bisquit, 2 Poire Williams, 1 Calvados, 1 Chivas Regal, 1 Glenfiddich, 2 Jupilers, 2 Rocheforts, 2 Westmalle Trippel; en dan nog 7 flesjes Bru en 11 (dé-)cafés.’s Morgens zat iedereen tamelijk fris aan de ontbijttafel. Mart en Monique stonden zoals altijd breed-lachend te wachten tot iedereen was geïnstalleerd. Het ontbijt werd à la carte geserveerd, dit wil zeggen dat iedereen kon kiezen van de kaart tussen: allerlei ei-bereidingen (met of zonder spek/chipolata) vers fruitsap, verse yoghurt en/of vers fruit, … op tafel stond een uitgebreid assortiment vlees, kaas en zalm. Genieten….! Omdat we niets voorzien hadden als activiteit voor de zondagmorgen, vroegen we Monique of zij een idee of voorstel had. Zij verwees onmiddellijk naar de Abdij van Stavelot.
Nadat we hadden afgerekend en hadden afscheid genomen van het supervriendelijke koppel Mart en Monique, reden we naar Stavelot. De zon was beginnen schijnen en toverde het Ardense landschap in een lappendeken van groentinten en donkere schaduwen. Aan de Abdij van Stavelot was het heel rustig. Even dachten we dat het niet open was… maar niets daarvan. In de supermoderne inkomhall zat een perfect tweetalige hostess ons op te wachten. We kregen ieder een handset met drukknoppen en een beknopte uitleg. Gewapend met dit toestel begonnen we aan de toer in de Abdij.
De Abdij van Stavelot herbergt 3 permanente musea, en af en toe een specifieke expositie (http://www.abbayedestavelot.be/nl?mobile=false). Op dat ogenblik was er een tijdelijke tentoonstelling over “Les Marionettes du Monde” Het historisch Museum van het Vorstendom Stavelot-Malmedy” is heel interessant en bevindt zich in de oorspronkelijke wandelgang in het vierkante gebouw. De blikvanger is de ruimte “Espace Wibald”, met archeologische overblijfselen uit de tijd van deze Rijksabt (én zijn beenderen), tijdens de gouden eeuw van de Abdij van Stavelot in de VIIde eeuw. Het museum “Circuit van Spa-Francorchamps” is ondergebracht in de gewelfde kelders van de abdij. Deze expositie toont de geschiedenis van het circuit aan de hand van foto’s en filmfragmenten. Er staan een honderdtal racewagens en moto’s. Het museum “Guillaume Apollinaire” over de gekende Waalse dichter, hebben we niet bezocht: we hadden dorst…
Na het gebruikelijke, ontroerende afscheid op het einde van alweer een schitterend weekend, namen we een allerlaatste groepsfoto en vertrokken we huiswaarts.
De video
De foto’s
Alles van 2013
